"Cudze chwalicie swego nie znacie..."

W konkursach biorą udział nie tylko uczniowie, ale i nauczyciele. Jednym z nich był konkurs na esej "Łódź". Stanowił własną refleksję na temat twórczości małego dziecka. Nadesłane prace to krótkie rozprawy ujmujące w sposób subiektywny problem rozwijania twórczości małego dziecka. Pozwoliły ich autorkom wyrazić własną opinię i zaprezentować osobiste dokonania i przemyślenia dotyczące kreatywności dziecka. Poniżej nagrodzony esej p. Joanny Szczepaniak, który jako jeden z nielicznych ( wybrano dwie prace) został opublikowany w katalogu Łódź 2020.

Cudze chwalicie swego nie znacie… dlaczego Łódź?

Podróżujemy, zwiedzamy, przemieszczamy się, wciąż w ruchu nie dostrzegając tego co nas otacza, jest równie wartościowe i to na wyciągnięcie ręki.

Dlaczego Łódź nie jest kierunkiem wędrówek, jak Gdańsk, Kraków, Wrocław? Łatka przeszłości- szarobure ulice, zaniedbane podwórka, ściekiem płynące koryta rzeczne.

Od 26 lat pracuję w szkole. Śledzę zmiany te dobre i złe. Obserwując siedmiolatków, sześciolatków przychodzących do szkoły zauważyłam, że niewiele wiedzą na temat Konstantynowa Łódzkiego, czy Łodzi, ich obcowanie z szeroko rozumianą kulturą i sztuką ogranicza się do wyjść do teatru ( zazwyczaj organizowanych przez przedszkola, szkoły, ale niestety sporadycznie wychodzące z inicjatywy rodziców), a słowo „galeria” najczęściej jest utożsamiane z marketem, a nie dziełem sztuki. Miejsca im bliskie, tak naprawdę są dalekie i obce.

Życie w biegu, hałasie, ze stałym łączem internetowym powoduje, że dzieci mają problem ze „wsłuchaniem się” w ciszę w lesie, parku, by dostrzec otaczający świat fauny i flory. Często nie potrafią wzajemnie się słuchać. Niektóre jednostki, mają głęboko zakorzenioną nieśmiałość i wiarę w to, że w czymś są mocne.

To właśnie moje doświadczenia w pracy z dziećmi, własne przemyślenia i refleksje, a także osobiste zainteresowania naszym regionem i samą Łodzią skłoniły mnie 10 lat temu do napisania innowacji pedagogicznej „Wieloraki Regionalek”, dzięki której na zajęciach wykorzystuję twórczą pracę w ośrodkach zainteresowań rozwijając jednocześnie kiełkujący w dzieciach zalążek wiedzy na temat bliżej i dalszej okolicy pielęgnując lokalny patriotyzm.

Innowacja ta pozwala wzmocnić i pobudzić wyobraźnię, zainspirować do samodzielnej pracy uczniów, rozwija ich zainteresowania stolicą naszego województwa- Łodzią. Dzieci angażują się twórczo na czterech poziomach: fizycznym (ruch ciała w trakcie improwizacji, dram, tańców), emocjonalnym (emocje w trakcie wchodzenia w role, podczas pracy zespołowej, w czasie prezentacji), intelektualnym (rozwijanie zainteresowań przyrodniczy, polonistycznych, logicznego myślenia poprzez rozwiązywanie zadań, problemów matematycznych, wyszukiwanie informacji, w trakcie dyskusji i przy podsumowaniu), manualnym ( w czasie tworzenia prac plastyczno-technicznych, map, instrukcji).

A dlaczego Regionalek jest „Wieloraki”?.... zacytuję Howarda Gardnera: "W tradycyjnej szkole poddajemy każdego edukacji, która najlepiej przygotowuje do zawodu profesora uniwersytetu i oceniamy go wedle tego, czy spełnia owe wąskie kryteria sukcesu.[...] Powinniśmy poświęcić mniej czasu na klasyfikowanie uczniów według uzyskiwanych przez nich ocen, a więcej na odkrywanie ich naturalnych predyspozycji czy uzdolnień i rozwijanie ich."

Odkrywanie mocnych stron to podstawa budowania u dziecka poczucia własnej wartości i akceptacji siebie, pozwala zrozumieć, że każdy jest zdolny do nauki, ale nie istnieje jeden idealny dla wszystkich sposób zdobywania wiedzy i umiejętności. Poznanie słabszych obszarów sprzyja pracy nad ich rozwijaniem i wzmacnianiem. Ważne jest, aby każdy rodzic patrzył na swoje dziecko jako na istotę niepowtarzalną, która posiada indywidualny kod możliwości, aby akceptował tę indywidualność i starał się ją wspierać.

Ja pokazuję moim wychowankom Bajkową Łódź, Łódź Zieloną, Łódź Fabrykancką, Łódź Filmową… organizuję gry terenowe po Lesie Łagiewnickim, Księżym Młynie, Parku na Zdrowiu. Szukamy „oka śledzia” w Parku Staromiejskim, odkrywamy symbolikę żydowskich nagrobków na cmentarzu. Tańczymy, malujemy i zwiedzamy w plenerze, ogrodach muzealnych. Aktualnie muzea w niczym nie przypominają tych z mojego dzieciństwa. Są otwarte na współpracę z bogatym wachlarzem zajęć, warsztatów edukacyjnych. Uczniowie tworzą wielobarwne mapy myśli dotyczące Łodzi, swoje wspomnienia z wypraw zapisują w Pamiętniku Regionalka w formie sprawozdań i rysunków.

Czuję oddech moich uczniów przepełniony zachwytem w bajkowym Pasażu Róży, słyszę zdziwienie, na wiadomość, że nasz Ogród Botaniczny jest największym w kraju, a Palmiarnia jest jedną z najnowocześniejszych w Europie, widzę zaskoczenie, na wieść że Park Źródliska I wraz z Parkiem Źródliska II uznany został w całości za pomnik przyrody oraz wpisany do rejestru zabytków.

Pandemia wszystkich nas zaskoczyła… Okres zdalnego nauczania nie zniechęcił mnie do pokazywania Łodzi, tylko zmusił do prezentacji jej w innej formie. Opracowałam interaktywny Escape Room „W Ogrodzie Botanicznym” oraz interaktywną prezentację „Moje miejsce” w Genially. W maju uczniowie projektowali maskotkę UE- Syriusza tym razem z emblematami regionalnym Łodzi, tworzyli plakaty pod hasłem „Warto zajrzeć do Łodzi”. Wspólnie z rodzicami przygotowywali rysunkowe opowiadania o regionie do własnych teatrzyków Kamishibai.

Wiele satysfakcji daje mi, gdy słyszę od rodziców, że w czasie spacerów z dzieckiem po Łodzi to oni uczą się od niego czegoś o mieście, że wspólnie szukają małych pomników Se-ma-fo-ra.

Łódź, przez wielu niedoceniana, nie jest wbrew pozorom szara, a wielobarwna. Wystarczy na nią spojrzeć z innej perspektywy.

Uwielbiam cytat Phila Bosmansa „Czas to nie droga szybkiego ruchu pomiędzy kołyską, a grobem; czas – to miejsce na zaparkowanie pod słońcem”. Tym słońcem może być nasza piękniejąca Łódź… wystarczy zatrzymać się na moment…

Literatura:

P.Bosmans „Szczęście na każdy dzień”, Seven 2008

Szmidt Pedagogika twórczości, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2007

Fragmenty wystąpienia prof. Howarda Gardnera nt. koncepcji wielorakiej inteligencji człowieka, wygłoszonego w maju 2005 r. oryginalny tekst dostępny w sieci pod adresem www.pz.harvard.edu/pis/hg.htm

http://www.edulandia.pl/edukacja/1,101856,5468329,jaki_masz_typ_inteligencji_.html

http://www.praktyki.swsz.pl/pliki/pobierz/zalaczniki_13375924875612.pdf